Nota biograficzna
Urodził się w 1947 roku w Ujsołach w województwie krakowskim w rodzinie 10-cio dzietnej, robotniczo-chłopskiej. Szkołę podstawową ukończył w 1961 w Ujsołach. Świadectwo maturalne uzyskał w 1966 w Liceum Pedagogicznym w Żywcu. Studiował w Uniwersytecie im Bolesława Bieruta we Wrocławiu w latach 1966-1971. Dyplom magistra matematyki, specjalność zastosowania matematyki, uzyskał na podstawie pracy Zbieżność procesów schodkowych do procesu Poissona pod kierunkiem profesora Bolesława Kopocińskiego w 1971 roku, doktoryzował się na podstawie rozprawy Systemy kolejkowe w wielkim obciążeniu, napisanej pod kierunkiem profesora Bolesława Kopocińskiego w 1976 roku. Stopień doktora habilitowanego nauk matematycznych uzyskał na podstawie rozprawy Własności dziedziczne w teorii stochastycznych procesów kolejkowych w 1986 roku. Tytuł profesora nauk matematycznych uzyskał 15 kwietnia 1998 roku.
Po studiach związał się z Instytutem Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, przechodząc wszystkie stopnie kariery naukowej: (1971-1972) asystenckie studia przygotowawcze, (1972-1973) asystent, (1977-1988) adiunkt, (1988-1992) docent, (1992-2004) profesor nadzwyczajny, (2004-obecnie) profesor zwyczajny.
W latach 1975-1976 pracował na 1/2 etatu w Instytucie Matematycznym PAN, Oddział Wrocławski.
Pełnił wiele funkcji w Uniwersytecie Wrocławskim, z których najważniejsze to prodziekan Wydziału Matematyki i Informatyki (2007-2009) oraz kierownik Zakładu Zastosowań Matematyki (1997-obecnie). Od 2005 roku pełni funkcję redaktora czasopisma Probability and Mathematical Statistics oraz funkcję Associate Editor czasopisma Applicationes Mathematicae.Dwukrotnie pełnił funkcję prezesa Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1999-2001, 2001-2003) oraz funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Matematycznego (2003-2005). Przez wiele lat był przewodniczącym joury w Konkursie PTM na najlepszą pracę studencką z teorii prawdopodobieństwa i zastosowań matematyki.
Na przełomie 1976/78 Odbył staż naukowy na Wydziale Matematyczno - Mechanicznym w Uniwersytecie im. Łomonosowa, w Moskwie, (cztery miesiące), a w roku 1987 miesięczny staż naukowy w Statistical Laboratory, Department of Pure Mathematics and Mathematical Statistics, University of Cambridge, Cambridge, Anglia. W 1991 roku, jako visiting professor, uczestniczył w grancie NSF, w School of Industrial and Systems Engineering, Georgia Institute of Technology, Atlanta, USA (4 miesiące). Trzy razy przebywal w School of Mathematics and Statistics, The Sydney University, Sydney, Australia, w charakterze wykładowcy bądź uczestnika grantu. Mianowicie w 1992-1993 (12 miesięcy, lecturer), w 1996 (6 miesięcy, lecturer), 1997 (2 miesiące, uczestnictwo w grancie). W tym czasie odwiedził z referatami naukowymi Departamenty Statystyki na Uniwersytetach w Camberze, Melbourne i Perth. W roku akademickim 2001-2002 (10 miesięcy) w charakterze wykładowcy (visiting professor) przebywał w Department of Statistics, Case Western Reserve University, Cleveland, Ohio.
Jest autorem 50 prac naukowych. Jego zainteresowania obejmują teorię obsługi masowej, teorię odnowy, teorię procesów gałązkowych, teorię wartości ekstremalnych, teorię procesów Markowa, teorię szeregów czasowych oraz teorię twierdzeń granicznych w procesach stochastycznych.
Za osiągnięcia naukowe był wielokrotnie nagradzany, począwszy od nagrody Polskiego Towarzystwa Matematycznego dla Młodych Matematykow (1975), Wielkiej Nagrody Polskiego Towarzystwa Matematycznego im. Hugona Steinhausa (1991), dwukrotnie nagrodą indywidualną III stopnia Ministra Nauki
(1979, 1987) oraz wielokrotnie nagrodami Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.
Wypromował ponad 50 magistrów matematyki oraz pięciu doktorów (Krzysztof Topolski, Arkadiusz Kasprzyk, Marek Czystołowski, Artur Dziwisz, Piotr Żebrowski).